ลอดช่องสิงคโปร์ ของหวานประจำชาติ สิงคโปร์
ประวัติความเป็นมา
ลอดช่อง คือ ขนมพื้นบ้านที่ใช้แป้งข้าวเจ้าเป็นวัตถุดิบ เป็นที่นิยมแพร่หลายในไทยชนิดหนึ่ง มีจุดกำเนิดร่วมในทั่วทั้ง เอเชียตะวันออกเฉียงใต้เชื่อกันว่ามีต้นกำเนิดมาจากประเทศ อินโดนีเซีย[1] โดยอินโดนีเซีย[1] มาเลเซีย[2] เรียกว่า เจ็นดล อีกทั้งแพร่หลายในพม่าเวียดนาม และสิงคโปร์
ต่อมาในประเทศไทย ราวปี พ.ศ. 2504 ได้เกิด ขนมลอดช่องที่แตกแขนงออกมาอีกชนิดนึง คือ "ลอดช่องสิงคโปร์" ทำด้วยแป้งมันสำปะหลังแทนที่จะเป็นแป้งข้าวเจ้าตามแบบลอดช่องดั้งเดิม ชื่อนี้ไม่ได้เกิดจากการนำมาจากสิงคโปร์แต่อย่างใด ประเทศไทยเป็นผู้คิดค้น โดยร้าน "สิงคโปร์โภชนา" ซึ่งเป็นร้านอาหารตั้งอยู่ที่หน้าโรงภาพยนตร์สิงคโปร์หรือโรงภาพยนตร์เฉลิมบุรี บนถนนเยาวราช จึงเป็นที่มาของ "ลอดช่องสิงคโปร์"
ส่วนผสม
1. หัวกะทิ 500 มล.
2. น้ำตาลปิ๊บ 500 กรัม
3. เกลือ1/2 ช้อนชา
4. เทียนสำหรับอบน้ำกะทิ
1. หัวกะทิ 500 มล.
2. น้ำตาลปิ๊บ 500 กรัม
3. เกลือ1/2 ช้อนชา
4. เทียนสำหรับอบน้ำกะทิ
ตัวลอดช่อง
ส่วนผสม
1. แป้งข้าวเจ้า 100 กรัม
2. แป้งมัน 25 กรัม
3. ใบเตย 50 ใบ
4. น้ำปูนใส 2 ลิตร
5. วิธีการทำน้ำปูนใส ปูน 15 กรัม / น้ำ 3 ลิตร แช่ไว้ 1 อาทิตย์
วิธีทำ ลอดช่อง
• 1. ทำน้ำกะทิโดย ใส่น้ำตาลปี๊บ เกลือป่น และกะทิลงในอ่างผสม ใช้มือขยำส่วนผสมเข้าด้วยกันจนน้ำตาลปี๊บละลายเข้ากันดี กรองด้วยตะแกรง
• 2. นำส่วนผสมน้ำกะทิขึ้นตั้งไฟปานกลาง เคี่ยวจนน้ำกะทิใกล้เดือด (ให้ส่วนผสมเดือดเฉพาะตรงกลาง ไม่เดือดพล่าน เพื่อไม่ให้กะทิแตกมัน) ประมาณ 10-15 นาที ปิดไฟ ยกลงจากเตา พักทิ้งไว้จนเย็น เตรียมไว้ (สามารถทำไว้ล่วงหน้าหรือทำทิ้งไว้ข้ามคืนได้)
• 3. ใส่ใบเตยลงในเครื่องปั่น ตามด้วยน้ำปูนใส 6-7 ถ้วย ปั่นจนละเอียด จากนั้นคั้นเอาเฉพาะน้ำ เตรียมไว้
• 4. ใส่แป้งข้าวเจ้า แป้งมันสำปะหลัง และแป้งถั่วเขียวลงไปในน้ำใบเตย โดยปล่อยให้แป้งค่อย ๆ จมลงไปในน้ำจนหมด
• 5. ใส่ส่วนผสมลงในกระทะก้นลึกขนาดใหญ่ นำขึ้นตั้งไฟปานกลาง กวนผสมตลอดเวลา ใช้เวลาประมาณ 45 นาที ถึง 1 ชั่วโมง พอแป้งเริ่มเหนียว ค่อย ๆ เทน้ำปูนใสที่เหลือลงไปจนหมด กวนจนส่วนผสมเหนียว และมีสีใส
• 6. ตักส่วนผสมแป้งใส่เครื่องกดลอดช่อง กดแป้งเป็นเส้น ๆ ลงในน้ำเย็นจัด จากนั้นตักส่วนผสมขึ้น ใส่ลงในถ้วย ตามด้วยน้ำกะทิที่เตรียมไว้ และน้ำแข็ง พร้อมเสิร์ฟ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น